در این مقاله توجه شما عزیزان را به موضوع مادران مبتلا به HIV که خیلی هم غیر آشنا نیست؛ و همه ما گاها در این مورد مطالبی را شنیدهایم، جلب نماییم.
همانطور که میدانیم انتقال بیماری از طریق مادر مبتلا، به فرزند یکی از شایعترین راههای انتقال این ویروس میباشد که با بالا بردن سطح اطلاع و دانش عموم مردم سعی بر آن داریم تا حد امکان انتقال این بیماری را در جامعه کاهش دهیم. این نکته حایز اهمیت است که یک مادر مبتلا با رعایت مراقبتهای مستمر و منظم در طول دوران بارداری قادر خواهد بود تا فرزندی کاملا سالم داشته باشد و هیچ منعی برای مبتلایان برای بارداری وجود ندارد.
احتمال انتقال از مادر مبتلا به کودک از راههای زیر امکان پذیر است:
راهکارهایی به منظور کاهش ابتلا کودکان به این بیماری وجود دارد که به شرح زیر میباشد:
اولین دارویی که در جهان برای مادران مبتلا کشف شد دارویی با عنوان AZT بود که هنوز هم بطور گسترده این دارو مورد استفاده میباشد؛ البته جایگزینهای دیگری هم مانند Nevirapine، ۳CT و یا ترکیب ۳CT و AZT ( همگی این داروها زیرمجموعهای از داروهای ضد رترو ویروس هستند) وجود دارد.
در حال حاضر طبق آمارهای موجود بدون دخالت داروهای ضد رترو ویروسی احتمال انتقال بیماری از مادر مبتلا به فرزند ۲۵ تا ۴۵ درصد میباشد اما با مداخله این داروها این احتمال به زیر ۵ درصد کاهش خواهد یافت.
شیوه زایمان در مادران مبتلا به HIV:
مادران مبتلایی که در آزمایشات انجام شده دارای ویروس کمتری در خونشان هستند با مشورت و
راهنماییهای پزشک مربوطه میتوانند زایمان طبیعی داشته باشند در غیر اینصورت زایمان بصورت سزارین انجام میپذیرد البته با شرایط متفاوت، بطوریکه هیچگونه تداخلی بین جنین، خون و مایعات بدن مادر نباید صورت پذیرد و همچنین در هر دو روش زایمان دارویAZT به روش وریدی به مادر تزریق خواهد شد و این دارو تا ۶ هفته بعد از تولد نوزاد روزانه ۴ مرتبه تزریق خواهد شد.
سخن آخر اینکه ما باید تلاش کنیم تا این فرهنگ در جامعه ایجاد شود که همه مبتلایان به ایدز از راههای پر خطر مبتلا نشدهاند و بسیاری از آنها قربانیهای نا آگاه بودهاند، بنابراین زنان مبتلا حق دارند که مادر شوند و از این نعمت خداوند بهرهمند گردند البته با رعایت مسایلی که در بالا ذکر گردید.
منبع: مثبت مگ